Bu şiiri atolyede ilk kez boya ezdiğim gün yazmıştım..
İnsanın kendi içinde giden yolda, her adım güzel...
Destisengi aldık ele
Dost ister boyayı eze
Sekizlerle vur üstüne
Yare giden her yol güzel
Vakit geçti döve döve
Dedim vay sırtıma, bele
Dediler ah bile deme
Yare giden her yol güzel
Saat geldi verdik ara
Biraz da çaydan yudumla
Zahmetsiz rahmet mi ola
Yare giden her yol güzel
Dövdükçe renkler tatlandı
Suyu uçtu kıvamlandı
Seyri aklımı boşalttı
Yare giden her yol güzel
Ebrucular seyreyledik
Biz de çokça heves ettik
Neler neler hayal ettik
Yare giden her yol güzel
Ebru başlar dua ile
Yol alırsın iç sesinle
Suda yüzen renkler ile
Yare giden her yol güzel
23 Eylül 2009 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder